"Alleen dat wat we kunnen benoemen kunnen we zien. Daar, achter die taalgrens ligt mijn belangstelling. Ik probeer de etiketten van de onderwerpen af te halen en ze te schilderen alsof ik ze voor de eerste keer zie. Door mijn werkwijze, die het licht en de kleur losmaakt van de voorstelling, vind ik een samenhang die ik voor het schilderen nog niet had gezien had"

​

Ik kan me van mijn Academietijd herinneren dat ik gek aankeek tegen het woord "beeldend" zoals in "Beeldende Kunst" Die woordcombinatie beschreef het vak dat ik zou gaan uitoefenen, maar ik snapte de term niet. Maar nu, 25 jaar later geeft het voor mij heel goed weer waar het voor mij in de Kunst om gaat. Bij de woorden "Beeldende Kunst" denk ik nu direct aan materiaal dat bezielt is met betekenis. Zoals kijken naar de wolken en er een voorstelling in zien. De wolken zijn het beeldende materiaal. Als je op die manier kijkt ben je eigenlijk met kunst bezig. Mijn werk maak ik met het verlangen om te evoceren  (oproepen, laten verschijnen), niet speciaal voor de toeschouwer maar ook voor mezelf. Schilderen is, misschien, zoeken naar iets dat ik nog niet ken.

​

In Kunst worden onze ideeën over de wereld weerspiegeld; een buitenaardse beschaving die alleen onze produkten zou zien zou ons daardoor kunnen leren kennen. Maar wijzelf kunnen ons ook leren kennen door naar onze (Kunst)produkten te kijken.

​

Op de Kustacademie ben ik door het schilderen begonnen in te zien dat we in een (visueel) paradijs leven. Dat besef had ik daarvoor niet. Ik wist wel dat de wereld complex was en voelde er geen beginnen aan om die te begrijpen. Door het schilderen ben ik het gaan..grijpen. Ik kreeg het gevoel dat ik er contact mee kon krijgen.

Veel Kunst is ideeënkunst, entertainment, cabaret. Schoonheid is zo'n ouderwets begrip, niemand weet meer wat het betekent. In tegenstelling tot veel andere kunstenaars die juist de zwarte kant van het leven benadrukken in hun werk, ga ik uit van de complexiteit, rijkdom, veelvormigheid en de schoonheid van de wereld en zoek naar de poëzie ervan. Ik ben elke dag aan het proberen het visuele beter te begrijpen en te beseffen in wat voor visueel paradijs ik leef. Het paradijs is op aarde alleen dringt dat vaak maar moeilijk tot mij/ons door.

​

​'Michael Buter

Putten 1956

Academie Minerva Groningen  1975 tot 1981

Voetreis naar Florence

Egbertsprijs voor schilderkunst 2000

Lid van kunstenaarsgroep Rota Tora van 1998 tot 2004

Boek, Michael Buter, Piet Meeuse "Op zoek naar het Vitale" Groningen 2009

​

​

​Werk in diverse particuliere en openbare collecties waaronder:

​

Gasunie, Groningen

Aegon, Leeuwarden

Niemyer, Groningen

Pattje Shipyards, Waterhuizen

Gemeente Groningen

Gemeente Slochteren

Van der Meer accountants, Groningen

Rijksuniversiteit, Groningen

IBG, Groningen

Gasterra, Groningen

Martini Ziekenhuis, Groningen

Pon Volkswagen, Amersfoort